- ερίδουπος
- ἐρίδουπος, -ον (Α)(για άψυχα) αυτός που ηχεί πολύ δυνατά, θορυβώδης, ερίγδουπος («ποταμῶν ἐριδούπων», Ομ. Οδ.).[ΕΤΥΜΟΛ. Παράλληλος τ. τού ερίγδουπος*].
Dictionary of Greek. 2013.
ερίδουπος
Look at other dictionaries:
ἐρίδουπος — resounding masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐρίδουπον — ἐρίδουπος resounding masc/fem acc sg ἐρίδουπος resounding neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριδούπου — ἐρίδουπος resounding masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριδούπων — ἐρίδουπος resounding masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἐριδούπῳ — ἐρίδουπος resounding masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ερίγδουπος — ἐρίγδουπος, ον (Α) (κυρίως για έμψυχα) αυτός που βροντά, αυτός που ηχεί, ο βροντώδης («ἐρίγδουποι πόδες ἵππων», Ομ. Ιλ.) βλ. και ερίδουπος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ερι (επιτ. μόριο) + γδούπος] … Dictionary of Greek
ερι- — (I) ἐρι (Α) αχώριστο μόριο (όπως το αρι ) που επιτείνει την έννοια τών λέξεων στις οποίες προστίθεται ως α’ συνθετικό (π.χ. α. εριαυγής πάρα πολύ λαμπρός, φωτεινότατος β. ερίτιμος πολύτιμος, εντιμότατος γ. εριβρεμέτης* αυτός που βροντάει ισχυρά,… … Dictionary of Greek
